Budynek główny, zwany zwyczajowo Pałacem Paderewskich został wybudowany w 1904 r. Wraz z kompleksem leśnym o powierzchni ponad 14 hektarów widnieje w rejestrze zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego i określony jest jako obszar ochrony konserwatorskiej zespołu willowego „Julin”. W 1919 r. został zakupiony przez Ignacego i Helenę Paderewskich – znanych ze swojej szerokiej działalności charytatywnej i społecznej. Zgodnie z wolą fundatorki w okresie międzywojennym w budynku działały: Dom dla Dziewcząt i Szkoła Wyższa Hodowli Drobiu w Julinie. W latach 1944-1945 uruchomiono tu Zakłady Dziecięce dla sierot, a następnie Państwowy Dom Dziecka funkcjonujący ostatecznie pod nazwą Dom Dziecka „Julin” w Kaliskach. Obecnie mieści się tu siedziba Zespołu ds. Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego.
Miejsca noclegowe i zagospodarowanie terenu
W pierwszej kolejności wykonano niezbędne czynności prawne: sporządzono dokumentację projektowo-kosztorysową oraz uzyskano zgody odpowiednich organów. Następnie przystąpiono do rozbudowy, przebudowy i zmiany sposobu użytkowania pałacu na budynek edukacyjny z zakwaterowaniem zbiorowym oraz częścią administracyjno-biurową.
Wyremontowano i odmalowano pokoje gościnne oraz część z nich wyposażono w oddzielne łazienki. Dokonano również zmian architektonicznych ułatwiających pobyt osób niepełnosprawnych: dobudowano dodatkowe wejście z platformą dla osób z niepełnosprawnością ruchową oraz zaadoptowano łazienkę, tak by odpowiadała ich potrzebom. Obiekt dostosowano również do wymagań w zakresie bezpieczeństwa pożarowego. Udoskonalono funkcjonalność i estetykę całego kompleksu urbanistycznego. Nawiązując do pierwotnego wyglądu, dobudowano po stronie północnej zadaszony taras. Wymieniono także instalację odgromową oraz położono wokół budynku nową opaskę granitową. Do pałacu doprowadzono drogę pożarową wraz z placem manewrowym w formie ronda. Wewnątrz ronda posadzono kwiaty w barwach narodowych. Powstał również parking na 18 stanowisk (w tym po jednym dla osób niepełnosprawnych i autobusów) oraz chodnik okalający budowlę. Całość tych nawierzchni wyłożona jest kostką granitową.
Nadbużański Park Krajobrazowy
Nadbużański Park Krajobrazowy jest jednym z największych parków krajobrazowych w Polsce. Zajmuje powierzchnię ponad 74 tys. hektarów. Swoim terenem obejmuje Dolinę Dolnego Bugu na długości ponad 120 km i Dolinę Dolnej Narwi na długości ponad 40 kilometrów. Odległość pomiędzy skrajnymi punktami parku w linii prostej wynosi ponad 100 kilometrów. Na terenie parku występują różne formy ochrony przyrody. Znajduje się m.in. 13 rezerwatów, 51 użytków ekologicznych i ponad 200 pomników przyrody.
– W Nadbużańskim Parku Krajobrazowym oprócz walorów przyrodniczych można zwiedzać wiele innych ciekawych miejsc, poczynając od zespołów pałacowo-parkowych, dworów, ale można spotkać również jeszcze stare zabudowy wiejskie, krzyże, kapliczki itp. Jest kilkanaście ścieżek przyrodniczych pokazujących piękno nadbużańskiej przyrody, a w to wszystko wkomponowuje się przepiękna rzeka Bug ze swoimi starorzeczami. Serdecznie zapraszam do Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego, który można zwiedzać zarówno pieszo, rowerem, jak i z kajaka – zachęca Dariusz Stopa, z-ca dyrektora Mazowieckiego Zespołu Parków Krajobrazowych.
Źródło: Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego
